Een stukje geschiedenis

In 1907 steken drie vermogende notabelen hun koppen bij elkaar om iets aan het ongezonde wonen van ''die arme mensen'' te doen. Daar begint de geschiedenis van Bo-Ex. En daarmee is Bo-Ex de oudste woningcorporatie van de stad. En met 9000 woningen in Utrecht de kleinste.

Het begint eigenlijk allemaal met de nieuwe Woningwet in 1901. Er komen dan stichtingen, verenigingen die " uitsluitend werkzaam zijn in de volkshuisvesting".

In Utrecht wordt dan in 1907 de NV Maatschappij tot verbetering der volkshuisvesting ' Jaffa' opgericht, de voorloper van Bo-Ex. Initiatiefnemers zijn ir. Willem de Man, mr. F.A. van Engen en mevrouw M.G. Muller-Lulofs. De Man is de grote initiator. Hij is lid van de Centrale Gezondheidsraad en wil iets doen aan de ellendige leefomstandigheden van de arme mensen. Verschillende partijen doen dat trouwens in die tijd. Zoals Philips in Eindhoven, die bouwt een dorp voor haar arbeiders die uit Drenthe komen. Want hoe gezonder de arbeiders zijn, hoe meer productie. Of het nu om de mensen ging, of om de productie ...wie zal het zeggen".

Jaffa-aandelen
De drie notabelen van Jaffa starten een ' NV', want ze vinden wel dat je het moet terugverdienen. Dat is een normale gedachte in die kringen. Dus geven ze aandelen uit. Voor 100 gulden kan je aandeelhouder worden. Dat is in die tijd erg veel geld, want met 1400 gulden bouw je een huis. Jaffa begint met plannen te maken voor 60 woningen in Lombok, de uitbreidingswijk van Utrecht. Aan de Suriname-, Paramaribo-, Madoera- en Bataviastraat wordt in 1909 " Jaffa I" opgeleverd. Huur f 1,70 – f 1,90 per week. En huurders dienen een wekelijks inkomen van f 10,- tot f 11,- te hebben. Ja, en de huizen staan er nog.

Opzichteres en consulent
Mevrouw M.G. Muller-Lulofs is belangrijk in de geschiedenis van Bo-Ex. Zij is in die tijd een van de belangrijkste woordvoerders van de 'moderne armenzorg' in Nederland en mede-oprichters van de Amsterdamse School voor Maatschappelijk Werk. Uit huisbezoeken bij arme gezinnen weet zij hoe groot de armoede is en hoe slecht de woningen zijn. Haar dochter wordt de eerste betaalde werknemer bij Jaffa. Als woningopzichteres ziet mejuffrouw Muller erop toe dat de huurders hygiënisch wonen, dat ze gezond eten, dat de kinderen netjes worden opgevoed en naar school gaan, en dat vader zijn weekloon niet opdrinkt. Dat fenomeen blijft tot 1957!
Dat de arbeiders, ''de eenvoudige mensen, zonder opleiding'', daarbij geholpen moeten worden, is in die jaren een gangbaar idee.

Het aanstellen van zo'n woningopzichteres, dat was nieuw. Jaffa is ermee begonnen. En als je nu kijkt wat onze woonconsulentes doen - het begeleiden van huurders met problemen naar gemeentelijke, welzijns-, of jeugdzorginstellingen - dan zie je dat woningcorporaties mensen nog steeds bijstaan in het wonen en leven in hun woning als dat nodig is. Woningcorporaties zijn niet voor niets uit idealistisch oogpunt ontstaan.

Ontstaan van de naam Bo-Ex
Bo-Ex is in 1991 ontstaan uit diverse kleinere Utrechtse woningbouwverenigingen en stichtingen. In eerste instantie was Bo-Ex een werkmaatschappij voor diverse woningbouwverenigingen en woningstichtingen. Vandaar de naam Bo-Ex; Bouw en Exploitatie van woningen. Sinds de laatste fusie in 1991 luidt de formele naam Stichting Bo-Ex ’91. In de praktijk wordt de naam Bo-Ex gebruikt.