Helpende handen in Overvecht

Geplaatst op

Als u in Overvecht woont, kent u ze misschien al: de Zorgzusters. Kent u ze nog niet? Dan is het hoog tijd voor een kennismaking.

Sommige mensen in Overvecht hebben het niet breed en kunnen wel wat hulp gebruiken. En dat is wat de 26 vrouwen van Stichting de Zorgzusters doen: anderen helpen. Zo maken ze bijvoorbeeld pakketten met voedsel en toiletartikelen. "Grote, goede pakketten, met houdbare én verse producten, zodat gezinnen er echt iets aan hebben." Aan het woord is Khadija Aittakassit, een van de zorgzusters. Het is belangrijk om anderen te helpen, zegt ze. "Er is veel armoede, ook in Nederland. Dat is nog eens verergerd door de coronacrisis."

Helpende handen in Overvecht

Iedereen in Overvecht is welkom
Stichting de Zorgzusters is opgericht in 2013 door Hamida Koudadi en is vooral actief in Overvecht, waar de Zorgzusters zelf ook wonen. De Zorgzusters zetten zich vrijwillig in om anderen te helpen. Die hulp is heel breed: van de voedselpakketten tot een jassenactie in de winter en van hulp bij de administratie tot contact leggen met hulpinstanties.

"Iedereen is welkom, afkomst of religie maakt niet uit", vertelt Khadija. "Vaak komen mensen via via bij ons. Bijvoorbeeld via het Blijf-van-mijn-lijfhuis of Anderen helpen het Buurtteam. Soms worden we op straat aangesproken. Als we kunnen, helpen we ze zelf. Maar we hebben ook goede contacten met hulpinstanties. Als het nodig is, wijzen we mensen de weg daarheen."

BuurtMaaltijd
Om alle hulp die ze bieden te kunnen betalen, doen de Zorgzusters de catering voor bedrijven. "Dan staan we een hele middag te koken. Ook maken we elke vrijdag couscous voor de bewoners van de islamitische afdeling van verpleeghuis Rosendael. Om de week maken we een BuurtMaaltijd voor mensen in de wijk. Van de opbrengst kunnen we anderen helpen." Dat koken doen de Zorgzusters in buurtcentrum De Boog, waar ze op maandag, donderdag en vrijdag te vinden zijn. Ook mogen ze sinds kort het wijkkantoor van Bo-Ex gebruiken om te vergaderen.

Khadija Aittakassit, zorgzuster

"Iedereen is welkom, afkomst of religie maakt niet uit"

De Zorgzusters slaan de spullen op in een Bo-Ex-garage aan de Oranjerivierdreef. "We zijn ontzettend blij met de ruimtes", vertelt Khadija. "De supermarkt zit tegenover de garage, dus het is heel handig om de boodschappen voor de voedselpakketten daar te verdelen." Het geld dat de Zorgzusters verdienen met catering is niet voldoende voor alle hulp die ze willen bieden. Gelukkig zijn er lokale winkels die donaties doen, zoals Albert Heijn Rokade, de Turkse winkel en de Sligro. Van het Rode Kruis krijgen ze voedselbonnen. "We zijn er heel blij mee. Maar meer hulp is altijd welkom."

Taalprobleem
De Zorgzusters spreken meerdere talen, zoals Nederlands en Arabisch. Dat is handig, want het maakt de drempel lager voor mensen die wel hulp willen vragen, maar het niet durven. "

Helpende handen in Overvecht_3

"Het voelt heel goed om anderen te helpen. We krijgen zoveel dankbare reacties."

Mensen voelen soms schaamte. Zeker als ze niet goed Nederlands spreken." Zo werd Khadija een keer ’s avonds gebeld door een vrouw die een vraag had over de op - leiding van haar zoon. Omdat ze slecht Nederlands sprak, durfde ze de school niet zelf te bellen. "Daar heb ik toen mee geholpen. Voor mij is dat een kleine moeite, zij was er echt heel blij mee." Khadija haalt veel voldoening uit haar werk voor de Zorgzusters. "Het voelt heel goed om anderen te helpen. We krijgen zoveel dankbare reacties. De stichting komt steeds meer tot bloei. Ik ben ontzettend trots."

Deel dit Verhaal

Overig nieuws

Interview met bewoonster Hannie

Bewoonster Hannie vertelt graag en enthousiast over wonen op de Brandenburch- /Dommeringdreef. "Inmiddels woon ik alweer 6 jaar met veel plezier in dit complex. Het is hier heel prettig wonen. Hiervoor heb ik 40 jaar in Almere Haven gewoond. Maar ik voelde me meteen thuis in Utrecht en in dit complex."

Interview met bewoners Pieter en Maria

Al ruim tien jaar wonen Pieter en zijn vrouw Maria (beide 73 jaar) nu in het complex aan de Hof van Transwijk. Al is het een seniorencomplex, oud voelen zij zich zeker niet! Ze zijn nog heel actief, passen regelmatig op de 4 kleinkinderen en reizen nog graag en veel.

Interview met bewoners Elly en Gé

"Wij wonen nu zo’n tien jaar in het complex aan de Brandenburch- /Dommeringdreef. Destijds was het echt een seniorencomplex, dat sprak ons erg aan." Intussen wonen er ook wat jongere mensen, maar het merendeel is toch wel 55+. Elly en Gé wonen op de eerste verdieping van het complex en hebben vrij uitzicht op een groenstrook.