De Antoniushof is een bekende plek voor veel Utrechters. Het monumentale pand staat aan de Prins Hendriklaan, op de doorgaande route tussen het centrum en de Uithof. Van 1910 tot 1984 was het een ziekenhuis, nu zijn het huurwoningen. Er wonen ook twee woongroepen. De bewoners openen hun deuren en laten zien hoe mooi de Antoniushof vanbinnen is.
De Antoniushof is een groot gebouw met verschillende vleugels en een binnenhof. Toch was het vroeger nog veel groter. De binnenplaats was volgebouwd en in het pand zat een kerk, compleet met glas-in-loodramen en een hoge toren. Een stuk hoger dan het torentje dat je nu nog ziet. Nadat het St. Antonius Ziekenhuis in 1910 openging, werd er nog veel bijgebouwd. Dat kon omdat de Prins Hendriklaan toen nog aan de rand van de stad lag: het pand stond vrij en er was voldoende ruimte voor uitbreiding.
Levens delen
In 1984 verhuisde het ziekenhuis naar Nieuwegein en werd Bo-Ex de nieuwe eigenaar van het pand. Een deel is toen gesloopt en een deel is omgebouwd naar woningen. Aan de straatkant zie je nog het oude gebouw. Het staat op de monumentenlijst. Aan de achterkant zijn er nieuwe appartementen tegenaan gezet. Op de tweede etage van het oude deel zit een woongroep: zeven bewoners tussen de 25 en 32 jaar. Een hechte club, die met elkaar een woonkeuken, balkon en badkamer deelt. En hun levens delen ze ook. Ze eten en koken samen, vieren feestjes, klussen en gaan met elkaar op pad. Door de coronacrisis zijn ze nog meer naar elkaar toegegroeid.
"Van contact met buren word je socialer"
"We delen de douche, het toilet, balkon en een grote woonkeuken. Met de woongroep hiernaast delen we een werkplaats. Daar ben ik graag. Ik maak er bijvoorbeeld plankjes om de stroomdraden die uit het plafond komen af te dekken. Of mooie greepjes voor de keukenkastjes. Je gaat van het huis houden. Ik ben nu een wormenhotel aan het maken voor de buurt. Het is een soort kist waar tien à vijftien gezinnen hun gft in kwijt kunnen. Dat gaat dan composteren.
Het is leuk om spontaan bewoners tegen te komen in de gangen. In moderne gebouwen zijn dat vaak kille gangen met tl-buizen. Maar bij ons word je verwelkomd met zonlicht dat binnenvalt door de glas-in-loodramen. Dat is een traktatie. De oude trappen zijn ook mooi. Ze zijn gemaakt van natuursteen.
Samen wonen als woonvorm heeft veel voordelen. Je deelt fijne momenten en bent thuis nooit eenzaam. Het zou goed zijn voor de maatschappij om dit veel meer aan te bieden. Van contact met buren word je socialer, doordat je wordt geconfronteerd met verschillende perspectieven. Mensen leven al heel lang in een groep: ze werden samen wakker, gingen samen ontbijten en samen eten verzamelen. Het is natuurlijker dan de individualistische maatschappij die de laatste decennia is ontstaan."
"In een woongroep deel je niet alleen ruimtes, maar ook elkaars levens"
"We hebben samen een balkon. We eten hier in de zomer vaak samen. Je kunt lekker kijken naar de mensen die voorbijkomen en zwaaien naar bekenden. Toen ik nog niet in de Antoniushof woonde, kende ik de plek al: ik kwam er vaak langs tijdens het hardlopen. Dan dacht ik: dáár zou ik wel willen wonen…
Het is leuk om in een woongroep te wonen. Ik heb met veel plezier in studentenhuizen gewoond, maar op een gegeven moment werd ik de zooi een beetje zat en wilde ik graag meer ruimte. Hier heb je de lusten van het samenwonen zonder de lasten van een studentenhuis. In een woongroep is er altijd uitwisseling. Je deelt niet alleen ruimtes, maar ook elkaars levens. We doen veel samen: koken, naar het strand gaan, wandelen, feestjes, klussen. Ik ben bodemadviseur en werk momenteel samen met boeren aan een project in Doetinchem. We onderzoeken hoe we de grond kunnen verbeteren door composteren. De hele groep is een keer op het project komen kijken.
Of een woongroep voor iedereen geschikt is? Je moet wel sociaal zijn en het leuk vinden om met verschillende types om te gaan, van extrovert tot introvert, van rationeel tot emotioneel."
"Tijdens corona waren we veel thuis en dat was heel gezellig"
"Normaal gesproken ben ik veel weg door mijn werk: ik ben zangeres, actrice, geef theaterles op een middelbare school in Amsterdam en werk bij Springhaver. En als ik vrij ben, ga ik graag naar mijn familie op Texel. Maar door corona werkte ik veel thuis en dat was heel gezellig. We waren een soort huishouden en hielden feestjes met elkaar. Online lesgeven deed ik vanuit mijn eigen kamer. Ik heb ook gezongen in een online show van Eefje de Visser. Toen zaten alle huisgenoten voor de tv te kijken!
Ik ben hier terechtgekomen via een hospiteeravond. Dan kijk je of het klikt. Het is wel belangrijk om duidelijk te communiceren wie je bent, ook als dat anders is.
Ik hoorde tijdens de hospiteeravond dat hier altijd vegetarisch wordt gekookt en heb toen meteen gezegd dat ik wel eens vlees eet. Voor de wereld vind ik het overigens heel goed om thuis altijd vegetarisch of veganistisch te eten. Ik kook graag en dan maak ik bijvoorbeeld een lekkere vegan curry. Er wonen hier verschillende typen met verschillende visies. We leren van elkaar. Prettig is ook dat wonen in een woongroep betaalbaar is: in de kunstwereld verdien je niet heel veel en dit is sociale huur."
Voor de wereld vind ik het overigens heel goed om thuis altijd vegetarisch of veganistisch te eten. Ik kook graag en dan maak ik bijvoorbeeld een lekkere vegan curry. Er wonen hier verschillende typen met verschillende visies. We leren van elkaar. Prettig is ook dat wonen in een woongroep betaalbaar is: in de kunstwereld verdien je niet heel veel en dit is sociale huur."
